Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

After the Fall: 100 albums of 2105: 15. Lost Themes - JOHN CARPENTER

15. Lost Themes (deluxe version) – JOHN CARPENTER 
(Sacred Bones)

    Ήταν θέμα χρόνου αλλά του πήρε μία τριαντακονταπεντία από την εποχή του, για να δημιουργήσει το πρώτο του άλμπουμ με αμιγώς μουσικές συνθέσεις που δεν είχαν μπει σε καμία ταινία του. 
    Κι όμως... Μόνο εικόνες τελικά ακούμε σε αυτό το επιβλητικό άλμπουμ. 
    Οι μουσικές του John Carpenter, όπως και οι ταινίες του έχουν την οσμή της λατρείας των επιρροών τους. Είναι φτιαγμένες με απλότητα και ο συνθέτης εξερευνά όλο το εύρος των δυνατοτήτων του. Χρησιμοποιεί συνθεσάιζερ και κιθάρες παλαιάς κοπής. Κάθε σύνθεση του άλμπουμ είναι ένα μικρό θέμα για φανταστικές ταινίες ή έτσι μας έμαθε να ακούμε τις απλές αλλά πολύ δυνατές μουσικές του. Αν λοιπόν υποθέσουμε ότι αυτός δεν ήταν σκηνοθέτης παρά μόνο μουσικός, το ''Lost Themes'', ακόμα και μακριά από την αύρα του θρύλου, θα λειτουργούσε τόσο σαν αυτοδύναμο έργο/φόρος τιμής στους ηλεκτρονικούς συνθέτες της γενιάς του και του εαυτού του (Edvard Artemyev, GOBLIN, Βαγγέλης Παπαθανασίου) όσο και ένα άλμπουμ για συντροφιά σε περίεργες μέρες. Έρχεται και η deluxe version με έξι remix σε πέντε από τις συνθέσεις του άλμπουμ από σύγχρονους μουσικούς ( Bill Kouligas, BLANCK MASS, Silent Servant, Zola Jesus, Dean Hurley, ohGr, JG Thirwell) και τα μετατρέπουν από γοητευτική ''Ομίχλη'' του παρελθόντος σε μουσική για μια πιο cyber εκδοχή του ''Απόδραση Από τη Νέα Υόρκη''. 
     Στο ''Lost Themes'', αν ακούσουμε βαθύτερα, ο John Carpenter, μπροστά στα αυτιά μας και υπεράνω πάσης κριτικής, έγραψε κάτι παραπάνω από μουσική με νοσταλγικό και ρομαντικό πλαίσιο για τις ταινίες του μυαλού και του υποσυνείδητου του. Έγραψε μουσική για ένα υπαρξιακό ταξίδι ή για έναν κωδικοποιημένο κόσμο που κρύβει αρκετό από τον εναπομείναντα ρομαντισμό σαν έννοια και χρειάζεται ήχους για τόνωση. 
    Όπως και να το ερμηνεύσει όμως κανείς αυτό το άλμπουμ είναι μια τολμηρή κυκλοφορία ενός ανθρώπου με Όνειρο και όχι μόνο Όραμα. Μια ακόμα τολμηρή επίσης κυκλοφορία της γενναίας και με αξίες Sacred Bones records.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom